Ik ga er niet vanuit dat zakendoen en het gedrag, zoals het in Nederland gaat, de norm is.

Het is alweer ruim drie jaar geleden dat ik met de kamer van koophandel in contact was over een workshop ‘Zakelijk pitchen in het Duits’ tijdens de bijeenkomst ‘Road2Germany – zakendoen met Duitsland’ in ’s-Hertogenbosch.  Onze eerste ontmoeting was tijdens een voorbereidend gesprek in een videoconference. 

Petra Mouw leerde ik 6 jaar geleden kennen. Omdat we allebei bedrijven adviseren die in Duitsland zaken (willen gaan) doen, vonden we elkaar via sociale media. Op een gegeven moment wilden we elkaar persoonlijk leren kennen en spraken op een mooie voorjaarsdag in Gouda af.

Kloppen onze vooroordelen wel? 

Sinds september 2008 werk ik als Managing Consultant bij BKV Duitsland. Een spannende periode ging hieraan vooraf met vele vragen zoals:

• Is mijn Duits toereikend genoeg om een professioneel gesprek te voeren?
• Hoe kom ik over met mijn directe no-nonsens benadering?
• Kan ik zonder mantelpak op bezoek?
• Zijn de Duitsers inderdaad zo stijf en formeel zoals beweerd wordt?
• Wordt werk en privé echt strikt gescheiden gehouden?

'Interkulturalität' of hoe voelt het als Duitser, wanneer je met omgangsvormen geconfronteerd wordt, die je helemaal niet kent en die niet bij je passen?
Laten wij eens kijken naar het ritueel 'begroeten'. In Duitsland was ik gewend om als begroeting mensen de hand te schudden.